Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Ύμνος στη Σοφία



                       Πάντα χρόνος φθίνει μακρός.
                 Μηδ' έμπεδον μηδεέν 'εα.
                 Ού πλούτον  ούδε  χρήματα.
                 ού κάλλος ούδέ  τοι κράτος.
                 ούδ' όστιούν κόσμος τρέφει.
                 Πάν γινόμενον φθείρει χρόνος.
                 Μόνη δέ πάντων άφθιτος.
                 Σοφίη μένει καί άβλαβής
                 Ούτ' όμβρος ούτε κύματα,
                 ούτε φοβερόν Διός βέλος
                 άπολείν  δύναιτο πώποτε
                 Σοφίας  άνίκητον  σθένος.
ΙΑΚΩΒΟΣ ΜΙΧΒΑΛΗΣ(orellius,τομ.Α’, σελ.169,Opuscula Veterum Sentetiosa.Eκδόσεις Λειψίας,1819)
          
 Απόδοσή του στήν Νεοελληνική

 Όλα ό μακρύς χρόνος τά καταστρέφει στή ζωή, καί τίποτε δέν άφήνει μόνιμο καί σταθερό.
Ούτε ό πλούτος,ούτε τά χρήματα , ούτε ή όμορφιά,ούτε ή δύναμη,
ούτε ό,τι δήποτε άλλο ύπάρχει στή γή  μπορεί ν' άντισταθεί στήν άνελέητη όρμή του.
Μόνη δέ άπ' όλα άφθαρτη καί άβλαβής μένει ή <<Σοφία>>μέσα στή ζωή καί
ούτε ή βροχή,ούτε τά κύματα, ούτε καί αύτα τά φοβερά βέλη τού Δία 
είναι ικανά ποτέ να καταστρέψουν της Σοφίας την ανίκητη ισχύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου