Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Η Μακεδονία δια μέσου των Αιώνων.



ΔΕΛΤΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ


   Τι σημαίνει η λέξη Μακεδονία; Τη συναντάμε  για πρώτη φορά στην Οδύσσεια του Ομήρου σαν  επίθετο Μακεδνός και σημαίνει ψηλός, μακρύς, λυγερός από τη ρίζα μακ. Οι νεοελληνικές λέξεις μάκρος, μήκος προέρχονται από την ίδια ρίζα. Έτσι η λέξη Μακεδών προέρχεται από τη ρίζα μακ + δων που σημαίνει ψηλή γη, δηλαδή ορεινή. Αρχικά οι Μακεδόνες ζούσαν πάνω στην οροσειρά της Πίνδου και κατόπιν εξαπλώθηκαν και στα γύρω πεδινά. Ορεσίβιοι δηλαδή. Η λέξη είναι καθαρά Ελληνική.
Ο Στράβων, κορυφαίος γεωγράφος της αρχαιότητας, γράφει στο έργο του «Γεωγραφία»: Έστιν ουν Ελλάς και η Μακεδονία.
Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος στο έργο του «Γεωγραφική Υφήγηση» τον 2ο αιώνα μ.σ.χ συμπεριλαμβάνει στον πίνακα «Ελλάς» την Μακεδονία όπως την ξέρουμε γεωγραφικά σήμερα.
Θα συμπληρώσω και τα ονόματα του Φίλιππου (Φίλος του Ίππου) και Αλέξανδρος (Αλέξω + ανήρ) που σημαίνει υπερασπίζομαι τον άνδρα. Καθαρά Ελληνικότατα.
    Γενάρχης των Μακεδόνων:  Ο Ησίοδος  αναφέρει ότι ο Μακεδόνας είναι γιος του Δία και της Θυίας, κόρης του Δευκαλίωνα, βασιλιά της Θεσσαλίας. Ο Ελλάνικος, συγγραφέας του 5ου αιώνα π.σ.χ, αναφέρει ότι ο Μακεδόνας είναι γιος του βασιλιά της Μαγνησίας Αίολου, που είναι γιος του Έλληνα. Μια τρίτη παράδοση θέλει το Μακεδόνα  ένα από τους πενήντα γιους του Λυκάονα από την Αρκαδία.
Τογενεαλογικό δέντρο των Μακεδόνων βασιλέων αποδείκνυε ότι ήταν  Αργείοι, Τημενίδες από το Άργος, απόγονοι δηλαδή του Ηρακλή, μια που ο Τήμενος ήταν βασιλιάς του Άργους που καταγόταν από τον Ηρακλή. Η λατρεία του Ηρακλή ήταν πολύ διαδεδομένη στη Μακεδονία και ονομαζόταν Πατρώος Ηρακλής.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως όταν οι Δωριείς ζούσαν στη Πίνδο ονομαζόταν Μακεδόνες και όταν μετακινήθηκαν στην Πελοπόννησο ονομάστηκαν Δωριείς. Έτσι ξεκαθαρίζει την Ελληνική ταυτότητα των Μακεδόνων σαν Δωριείς.
Ο Θουκυδίδης και ο Ηρόδοτος αναφέρουν σαν πρώτο βασιλιά των Μακεδόνων και ιδρυτή της δυναστείας των Τημενίδων Αργεάδων, τον Περδίκκα το Α’, στις αρχές του 7ου αιώνα π.σ.χ.
Άλλες παραδόσεις αναφέρουν σαν πρώτο βασιλιά τον Κάρανο που ήταν πιο παλιός από τον Περδίκκα με καταγωγή από τους Τημενίδες Ηρακλείδες.
    Γλώσσα των Μακεδόνων:Ελληνική ήταν η γλώσσα που μιλούσαν οι Μακεδόνες, είχαν όμως την ιδιαίτερη διάλεκτό τους, τη Μακεδονική. Υπήρχαν όπως γνωρίζουμε και άλλες διάλεκτοι όπως η Δωρική, η Αττική, η Ιωνική κ.α.
Ο Μακεδόνας γραμματικός Αμερίας τον 3ο αιώνα π.σ.χ, ο Μαρσύας και ο Αλεξανδρινός λεξικογράφος Ησύχιος τον 5ο αιώνα π.σ.χ. αποθησαύρισαν κάποιες λέξεις του καθημερινού λεξιλογίου των Μακεδόνων. Το υλικό αυτό αποδεικνύει, επίσης, τον ελληνικό χαρακτήρα της Μακεδονικής διαλέκτου. Η ετυμολογία των λέξεων είναι Ελληνική, τα φωνητικά πάθη, οι κλίσεις και οι καταλήξεις ανήκουν στα κοινά χαρακτηριστικά της Ελληνικής γλώσσας. Για παράδειγμα, η λέξη aγκαλίς = δρεπάνι, αιγίποψ =αετός αιγοφάγος, πέλιος = γέρος άνδρας, ακραία= μικρό κοριτσάκι, τελεσίας και καρπαίας = δύο πολεμικοί χοροί των Μακεδόνων, κύπελλον= ξύλινη κούπα κ.α.
Ελληνικά είναι όλα τα ονόματα των Μακεδονικών μηνών: Δίος, Απελλαίος, Περίτιος, Αυναίος, Ξανδικός, Άρτεμίσιος κ.α. Η ονοματολογία των μηνών ανήκει στην παράδοση ενός λαού και αποδεικνύει την Ελληνική καταγωγή των Μακεδόνων.
Ελληνικά είναι και τα τοπωνύμια της Μακεδονίας από την αρχή του βασιλείου της., αλλά και νεώτερα, όπως: Αλιάκμων, Λείβηθρα, Αιγαί, Ελικών, Λεβαία,, Πέλλα, Άργος, Ηράκλειον, Αιανή, κ.α.

   Θρησκεία των Μακεδόνων: Οι Μακεδόνες λάτρευαν τους ίδιους θεούς με τους υπόλοιπους Έλληνες. Ξεχωριστή θέση στη λατρεία των Μακεδόνων είχε ο Δίας, Ο Διόνυσος, Ο Ηρακλής, ο Ασκληπιός, η Δήμητρα , η Άρτεμις, Η Αθηνά, η Αφροδίτη και η Μητέρα των θεών. Σημαντικό ιερό της μητέρας των θεών βρέθηκε στη Βεργίνα. Το Δίον ήταν ιερή πόλη των Μακεδόνων και ήταν αφιερωμένη στο Δία. Εκεί στήθηκε ένας από τους πρώτους βωμούς της Ελλάδος, προς τιμή του Δία από τον ίδιο τον Δευκαλίωνα  που επέζησε του κατακλυσμού. Παράλληλα λατρευόταν και η Δήμητρα και βρέθηκε ιερό, ίσως το αρχαιότερο, αφιερωμένο σ’ αυτήν. Ο Ηρακλής, όπως αναφέραμε, λατρευόταν ιδιαίτερα και ονομαζόταν Πατρώος.
Η σημερινή βέβαια θρησκεία των νεομακεδόνων δεν υπόκειται σαν αποδεικτικό στοιχείο γιατί δεν είναι Ελληνογενής.
   Ιστορικά στοιχεία:   Στα χρόνια των βασιλιάδων Αμύντα Α΄ και Αλέξανδρου Α΄ η Μακεδονία υπήρξε υποτελής περιοχή της Περσικής Αυτοκρατορίας, από το 510 περίπου π.σ.χ. ως το 480 π.σ.χ. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια περσική επιγραφή αυτών των χρόνων χαρακτηρίζει τους Μακεδόνες υποτελείς ως “Yauma Takabara”, δηλαδή Ίωνες με κάλυμμα κεφαλής όμοιο με ασπίδα. Είναι γνωστό ότι οι Πέρσες ονόμαζαν Ίωνες όλους τους Έλληνες ενώ το κάλυμμα κεφαλής είναι η καυσία, το χαρακτηριστικό Μακεδονικό καπέλο.
   Όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος, στους Περσικούς Πολέμους ο Αλέξανδρος βοήθησε τους νότιους Έλληνες δίνοντάς τους πολύτιμες πληροφορίες για το περσικό στράτευμα. Δικαιολογώντας την απόφασή του, ο Αλέξανδρος τους είπε τότε πως «αυτός τε γαρ Έλλην γένος είμι τωρχαίον, καιαντ’ ελευθέρης δεδουλωμένην ουκ αν εθέλοιμι οράν την Ελλάδα». Γι’ αυτήν του τη βοήθεια τιμήθηκε από τους Αθηναίους το 479 π.σ.χ. με τον τίτλο του προξένου. Άλλωστε οι Μακεδόνες υπό την αρχηγία του Αλέξανδρου νίκησαν τους αποχωρούντες Πέρσες. Ο ίδιος μάλιστα φρόντισε αμέσως μετά να αναγείρει στο πανελλήνιο ιερό των Δελφών ένα χρυσό ανδριάντα προς τιμή του Απόλλωνα, ακριβώς δίπλα στον τρίποδα της μάχης των Πλαταιών που είχαν αναθέσει οι υπόλοιποι Έλληνες.
   Ο Αλέξανδρος συμμετείχε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 496 π.σ.χ αφού πρώτα οι Ελλανοδίκες δέχτηκαν την Ελληνική καταγωγή του. Ως γνωστόν, στους αγώνες αυτούς συμμετείχαν μόνο Έλληνες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και άλλοι Μακεδόνες , όχι μόνο βασιλιάδες αλλά και απλοί υπήκοοι, συμμετείχαν στους πανελλήνιους αγώνες στην Ολυμπία, στα Πύθια των Δελφών, στα  Ίσθμια της Κορίνθου, στα Λύκαια της Αρκαδίας κ.α. Στα Παναθήναια μάλιστα της Αθήνας Μακεδόνες αγωνίστηκαν και νίκησαν τουλάχιστον από τον 5ο αιώνα π.σ.χ. Οι Μακεδόνες βασιλείς Περδίκκας ο Β΄, Αρχέλαος, Αμύντας ο Β΄ και Φίλιππος ο Β΄ συμμετείχαν και νίκησαν στους Ολυμπιακούς αγώνες. Για να αναφέρουμε ορισμένα παραδείγματα απλών Μακεδόνων, ο Μακεδόνας Κρίτων υπήρξε νικητής στο αγώνισμα του σταδίου στην Ολυμπιάδα του 328 π.σ.χ. και οι Μακεδόνες Αντίγονος και Σέλευκος ήταν νικητές στο ίδιο αγώνισμα στις Ολυμπιάδες του 292 και 268 π.σ.χ. αντίστοιχα, ο Άρχων από την Πέλλα νίκησε στους ιππικούς αγώνες των Πυθίων στα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
   Ο Αλέξανδρος, μαθητής του Έλληνα φιλοσόφου Αριστοτέλη, υπήρξε ο πρώτος παντοκράτορας στη γη. Διέδωσε τον Ελληνικό πολιτισμό και την Ελληνική γλώσσα σε όλη τη γνωστή τότε οικουμένη. Αν ο πατέρας του Φίλιππος κατάφερε να δημιουργήσει μια ενωμένη Ελλάδα, ο Αλέξανδρος κατάφερε να δημιουργήσει μια ενωμένη οικουμένη.
Ένας από τους διαδόχους του Αλεξάνδρου, ο Κάσσανδρος, το 316 π.σ.χ. ίδρυσε τη Θεσσαλονίκη, στην οποία έδωσε το όνομα της συζύγου του και ετεροθαλούς αδερφής του Αλέξανδρου.
   Η Μακεδονία χάνει την ανεξαρτησία της το 168 π.σ.χ  υπό την Βασιλεία του Φιλλίπου του Ε’.. Ο Φίλιππος ο Ε’ πιάστηκε αιχμάλωτος από τον Ρωμαίο στρατηγό Αιμίλιο Παύλο μετά την ήττα του Μακεδονικού στρατού στην Πύδνα. Η δυναστεία των Τημενίδων Αργεάδων παύει να υπάρχει στη Μακεδονία. Ένα νέο κεφάλαιο αρχίζει στην περιοχή που λέγεται Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
   Η Μακεδονία αποτελούσε τη σπουδαιότερη περιοχή της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια, από κάθε άποψη, εμπορική, οικονομική, πολιτιστική με τη Θεσσαλονίκη κέντρο του Ελληνικού πολιτισμού, σταυροδρόμι διεθνών οδών και συνδετική περιοχή Ανατολής-Δύσης. Στην περίοδο που ακολούθησε επιδρομές και λεηλασίες διευκόλυναν την κάθοδο σλαβικών φύλων στη Β. Βαλκανική τέλη του 6ου και από τον 10ο έως το 12ο  αιώνα η περιοχή δέχεται επιθέσεις καθώς σλαβικά φύλλα καταλαμβάνουν τμήματα της ΒΔ Μακεδονίας τα οποία ανακαταλαμβάνονται. Λίγα χρόνια αργότερα αρχίζει η τουρκική κατάκτηση της Μακεδονίας που ολοκληρώνεται το 1430. Μακεδονικό κράτος έχει πάψει να υπάρχει μέχρι και σήμερα.
   Η σημερινή περιοχή της Μακεδονίας απελευθερώνεται από τους Οθωμανούς και το δυτικό μέρος της ενώνεται και πάλι με  την Ελλάδα μετά τη  σύμβαση της Κωνσταντινουπόλεως (20 Ιουνίου 1881). Η ανατολική Μακεδονία προσαρτίζεται μετά τη  Συνθήκη του Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου 1913). Μέρος της πάλαι ποτέ κραταιάς Αυτοκρατορίας της Μακεδονίας περιέρχεται στο Βουλγαρικό και Γιουγκοσλαβικό κράτος σαν επαρχίες τους. Την περίοδο της Κατοχής, το τμήμα της Μακεδονίας που κατείχε η Γιουγκοσλαβία, είχε παραχωρηθεί στην Βουλγαρία, με αποτέλεσμα το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας να κάνει απέλπιδες προσπάθειες να θέσει υπό τον έλεγχό του την τοπική κομματική οργάνωση, η οποία είχε προσχωρήσει στο αντίστοιχο της Βουλγαρίας.
Η ιστορική αλήθεια είναι ότι ο Λένιν το 1923 στο 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, διακήρυξε για πρώτη φορά το σύνθημα «Ανεξάρτητη Μακεδονία – Θράκη».
   Την στιγμή που Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να λύσει το προσφυγικό πρόβλημα με την εγκατάσταση μεγάλου αριθμού προσφύγων στην βόρεια Ελλάδα, το ΚΚΕ εργάζεται προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Καταγγέλλει την κυβέρνηση Μιχαλακοπούλου ότι «με τον βίαιο εποικισμό της Μακεδονίας εξοντώνουν τον μακεδονικό λαό». Κι ενώ μέχρι τότε περιορίζονταν να προπαγανδίζει την ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη, μόνο μέσα απ’ τα έντυπά του, τον Δεκέμβριο του 1923 υιοθετεί και υπερψηφίζει εισήγηση του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος, στο συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Κομιντέρν) που πραγματοποιήθηκε στην Μόσχα, η οποία έκανε λόγο για αυτονόμηση της Μακεδονίας και της Θράκης. Η απόφαση της Κομιντέρν που αφορούσε την Μακεδονία και την Θράκη, δημοσιεύθηκε στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση», το επίσημο έντυπο του ΚΚΕ, τον Οκτώβριο του 1924: Μεταξύ άλλων αναφέρονται και τα εξής::
Τα ιστορικά ντοκουμέντα δεν μπορούν για μας να παίζουν ρόλον σοβαρόν εις το ζήτημα λύσεως του προβλήματος των εθνικών μειονοτήτων…

Υπό την έννοιαν απελευθερώσεως ομόαιμων αδελφών εκρύπτετο και κρύπτεται ακόμη η υποδούλωσις και εκμετάλλευσις του Μακεδόνικου και Θρακικού λαού. Από τον πόλεμο του 1912, ο Μακεδόνικος λαός έχασε την ενότητα του. Απελυτρώθη από τον Τούρκο αγά και βέη, διά να υποδουλωθή εις τους Έλληνας, Βουλγάρους και Σέρβους μεγαλέμπορους, βιομηχάνους και τσιφλικάδες, οι οποίοι εμοιράστηκαν μεταξύ τους τη Μακεδονία προς εκμετάλλευσιν. Σήμερα, εις την υπό της Ελλάδος κατεχομένην Μακεδονίαν, κατοικούν επίσης απ’ όλες τις προαναφερθείσες εθνικότητες, Έλληνες, Βούλγαροι, Τούρκοι, Σέρβοι, Κουτσοβλάχοι, Αλβανοί, Εβραίοι και Αρμένιοι. Οι Έλληνες είναι περισσότεροι από μια εκάστη εθνικότητα χωριστά, αλλά είναι ολιγώτεροι από όλους μαζί. Έτσι, από το 1913 μέχρι σήμερα, την Ελληνική Μακεδονία τη διοικούσε η Ελληνική μειοψηφία τρόπον τινά κυριαρχούσα επι των άλλων εθνικοτήτων. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών, με την εδώ δηλαδή έλευση των προσφύγων της Θράκης και Μικράς Ασίας και την εκδίωξη των Τούρκων, καθώς και με την ανταλλαγήν των Βουλγάρων της Μακεδονίας με τους Έλληνες της Βουλγαρίας, καταβάλλεται προσπάθεια ώστε οι Έλληνες να είναι πραγματική πλειοψηφία στη Μακεδονία και απέναντι όλων των άλλων μειονοτήτων που μένουν. Πρόκειται δηλαδή περί βίαιου εξελληνισμού της Ελληνικής Μακεδονίας…
   Στο Τρίτο Συνέδριο του ΚΚΕ (26 Νοεμβρίου-3 Δεκεμβρίου 1924) το σύνθημα της «ενιαίας και ανεξάρτητης Μακεδονίας και της ενιαίας και ανεξάρτητης Θράκης» γίνεται πλέον επίσημη θέση του κόμματος και το μανιφέστο που εκδίδεται καταλήγει ως εξής: «Ζήτω το Ελληνικό προλεταριάτο! Κάτω ο φασισμός! Κάτω οι προετοιμαζόμενοι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι! Ζήτω η εργατοαγροτική επανάσταση της Βουλγαρίας! Ζήτω η εργατοαγροτική κυβέρνηση! Ζήτω η ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη! Ζήτω η Ομοσπονδία των βαλκανικών εργατοαγροτικών δημοκρατιών! Ζήτω η παγκόσμιος προλεταριακή επανάσταση!» («Ριζοσπάστης», 14 Δεκεμβρίου 1924).
   Ακόμη και ο βουλευτής της ΕΔΑ, Μανώλης Γλέζος, όταν στα πλαίσια της απονομής σ’ αυτόν του «Βραβείου Ειρήνης Λένιν», στις 30 Ιουλίου 1963 στην Μόσχα, και σύμφωνα με όσα μετέφερε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, μέσω του ανταποκριτή του Ραφαέλι, «εξεφράσθη υπέρ της λύσεως του προβλήματος των Μακεδονικών μειονοτήτων δια διαπραγματεύσεων, διετύπωσε δε την ελπίδα ότι τριμερείς βαλκανικοί διαπραγματεύσεις θα επέτρεπαν εις δεδομένην στιγμήν την ίδρυσιν μιας αυτονόμου Μακεδονίας».
   Σχεδόν 30 χρόνια αργότερα, στις 18 Φεβρουαρίου 1992, κι ενώ έχει ήδη προκύψει από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας η «Δημοκρατία της Μακεδονίας», η αρχηγός του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, θα συνταχθεί με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς στην κοινή γραμμή που όριζε ότι δεν θα γίνονταν δεκτή απ’ την Ελλάδα, καμία ονομασία του νεοσύστατου κράτους των Σκοπίων που θα περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της. Είναι όμως αργά… Ειδικά το ΚΚΕ, είχε προσφέρει ήδη άφθονο και «πολύτιμο» υλικό προς εκμετάλλευση στους Σκοπιανούς…
  
Ο Τίτο, τον Αύγουστο 1944, με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, μετονόμασε την Νότιο Γιουγκοσλαβία (Βαρντάρσκα) σε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας και τους κατοίκους της Μακεδόνες.
   Ο Στεττίνιους, Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ το 1944, με την Εγκύκλιο του υπ’ αριθ. 868014/24.12.1944 προς τους Πρεσβευτές και Προξένους των ΗΠΑ ανέφερε: «Το Αμερικάνικο Υπουργείο Εξωτερικών έχει επισημάνει αύξουσα προπαγάνδα και ημιεπίσημες δηλώσεις, περί αυτονομίας της Μακεδονίας. Η Αμερικανική Κυβέρνηση θεωρεί κάθε συζήτηση περί Μακεδονικού «Έθνους», περί «Μακεδονικής πατρίδας», περί Μακεδονικής «συνειδήσεως» αδικαιολόγητη δημαγωγία, χωρίς εθνική ή πολιτική υπόσταση και ομοιάζει με επιθετική προδιάθεση εναντίον της Ελλάδας. Η συγκεκριμένη πολιτική της Κυβερνήσεως μας είναι να αντιτάσσεται σε κάθε αναβίωση του Μακεδονικού, που εμπλέκει την Ελλάδα. Η Ελληνική περιοχή της Μακεδονίας κατοικείται κατά μέγα μέρος από Έλληνες. Οι Έλληνες αυτοί, δεν έχουν καμία πρόθεση αυτονομήσεως και αντιτάσσονται στην δημιουργία Μακεδονικού κρατιδίου. Η Κυβέρνηση μας θα θεωρήσει υπεύθυνη κάθε Κυβέρνηση ή ομάδες κρατών που ανέχονται ή ενθαρρύνουν απειλές ή επιθετικές ενέργειες «Μακεδονικών δυνάμεων» εναντίον της Ελλάδας.»
   Ο Κίρο Γκλιγκόρωφ, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στη συνέλευση του ΟΗΕ, πέτυχε την αναγνώριση ως ανεξάρτητου Κράτους, της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας Μακεδονίας». Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1991 το κράτος των Σκοπίων ανακηρύσσει την ανεξαρτησία του και ζητά την αναγνώρισή του. Πρώτη η Βουλγαρία στις 16 Ιανουαρίου του 1992 θα αναγνωρίσει το νέο κρατίδιο για να ακολουθήσουν η Τουρκία, η Κροατία, η Σλοβενία, η Λιθουανία.
   Σε συνέντευξη που έδωσε ο πρώτος πρόεδρος της ΠΓΔΜ Κίρο Γκλιγκόρωφ στην εφημερίδα <Toronto Star> στις 15 Μαρτίου 1992 δηλώνει επίσημα: «Είμαστε Μακεδόνες αλλά είμαστε Σλάβοι Μακεδόνες. Αυτοί είμαστε! Δεν έχουμε καμία σχέση με τον Αλέξανδρο τον Έλληνα και τη Μακεδονία του. Οι Αρχαίοι Μακεδόνες δεν υπάρχουν πια, έχουν εξαφανιστεί από την ιστορία πολύ καιρό πριν.  Οι πρόγονοι μας ήρθαν εδώ τον 5ο και 6ο αιώνα μ.Χ.»
   Την ιστορική αλήθεια, ότι οι Σκοπιανοί δεν έχουν καμία σχέση με τους Μακεδόνες, επιβεβαίωσαν οι 15 ηγέτες της ΕΟΚ τον Ιούνιο 1992 στη Διάσκεψη Κορυφής στη Λισσαβόνα, οπού ομόφωνα αποφάσισαν να αναγνωρίσουν την ΠΓΔΜ, εφόσον η ονομασία δεν θα περιέχει τη λέξη «Μα­κεδονία». Το θέμα είχε τεθεί από τον τότε Μακεδόνα Πρόεδρο της Ελλη­νικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος στην από 3.1.1992 επιστολή του, όπου τόνιζε ότι είναι Μακεδόνας, έγραψε ότι: «Η αναγνώριση της αυτοαποκαλουμένης “Δημοκρατίας της Μακεδονίας” έχει θεμελιώδη σημασία για την Ελλάδα και το γνωρίζω καλύτερα από κάθε άλλον αφού είμαι ο ίδιος Μακεδών.                               
  Ο κ. Κρις Σπύρου, Πρώην Πρόεδρου του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας, Νιού Χαμσάιρ, ΗΠΑ  αναφέρει πως τον Οκτώβριο του 1992 καταφέραμε και πείσαμε τον τότε υποψήφιο πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον να δηλώσει δημόσια πως εφόσον εκλεγόταν δεν θα προχωρούσε σε αναγνώριση των Σκοπίων με ονομασία που θα περιείχε τον όρο «Μακεδονία». Τρεις μήνες μετά, όμως, το Ελληνικό λόμπι στην Ουάσινγκτον πήρε εντολή από την Αθήνα να πείσει τον Κλίντον να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Έτσι λοιπόν εάν σας ρωτήσει κανείς πότε αναγνωρίστηκε (γεννήθηκε) το πρώτο και μόνο μη Ελληνικό κράτος με το όνομα «Μακεδονία» να του πείτε στις 7 Απριλίου 1993.
Αν σας ρωτήσει ποια ήταν η θέση της Ελλάδος, να πείτε ότι ψήφισε υπέρ!
Αν σας ρωτήσει πώς ψήφισε η Αμερική να του πείτε και αυτή ψήφισε υπέρ.
Αν σας ρωτήσει γιατί οι Ελληνοαμερικανοί φίλοι του Μπίλ Κλίντον του ζήτησαν να αλλάξει την θέση που είχε πάρει στις 3 Οκτωβρίου 1992 να του πείτε γιατί η Ελληνική κυβέρνηση τους ζήτησε να το κάνουν!
Ακούστε προσεκτικά παρακαλώ, κυρίες και κύριοι, τι είπε ο τότε πανίσχυρος Αμερικανός βουλευτής και Πρόεδρος της Επιτροπής των Εξωτερικών Υποθέσεων του Αμερικανικού Κογκρέσου κ.
Lee Hamilton όπως είχε γραφεί στην ανταπόκριση του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου στην ημερήσια εφημερίδα «Πρωϊνή» της Νέας Υόρκης λίγες μέρες μετά την επίσημη αναγνώριση από τα Ηνωμένα Έθνη.
Είπε ο κύριος Χάμιλτον:
«ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΚΑΤΕ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ. ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΤΕ ΣΥΞΥΛΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΣΑΣ»
Η ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου στην Πρωϊνή: «ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ» είχε ως εξής:
Η Ελληνική κυβέρνηση έχασε μοναδική ευκαιρία να κερδίσει σημαντικά πλεονεκτήματα στη μάχη των Σκοπίων, όταν λόγω ασυνεννοησίας με την Ουάσιγκτον και ερασιτεχνικών χειρισμών δέχθηκε τον «έντιμο συμβιβασμό» χωρίς να περιμένει τη δημοσιοποίηση της θέσης της νέας Αμερικανικής κυβέρνησης.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Λι Χάμιλτον, δήλωσε στη διάρκεια εκδήλωσης Ελληνοαμερικανών στο Λος Άντζελες, ότι ο ίδιος αλλά και στελέχη της κυβέρνησης Κλίντον εξεπλάγησαν από την απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην επιμένει στη γνωστή θέση της για την ονομασία και αντίθετα να αποδεχθεί τη διαδικασία της διαιτησίας και της όποιας απόφασης των μεσολαβητών Σάιρους Βάνς και Λόρδου Όουεν.
Ο Αμερικανός βουλευτής, που θεωρείται ένας από τους λίγους πολιτικούς που γνωρίζουν τα Ελληνικά εθνικά θέματα, ιδιαίτερα το Κυπριακό και το πρόβλημα που δημιουργούν τα Σκόπια, είπε ότι η πλειοψηφία των βουλευτών και των γερουσιαστών «είχαν πειστεί για τις δίκαιες θέσεις της Ελλάδας» και τις υποστήριξαν μάλιστα εγγράφως, υπογράφοντας κείμενο επιστολής προς τον Πρόεδρο Τζόρτζ Μπούς.
Όπως εξήγησε ο κ. Χάμιλτον, «το Κογκρέσο ενημερώθηκε σωστά από την Ελληνοαμερικανική κοινότητα», τα μέλη της οποίας πίεσαν με διάφορους τρόπους τους βουλευτές και τους γερουσιαστές, οι οποίοι πείστηκαν ότι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ήταν στην πραγματικότητα η κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας.
Ο Αμερικανός βουλευτής βλέπει «διαφωνία μεταξύ των θέσεων της Αθήνας και της Ομογένειας» αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι μόνοι που απέμειναν να επιμένουν για μη χρησιμοποίηση του ονόματος της Μακεδονίας είναι οι Ελληνοαμερικανοί.
Ο κ. Χάμιλτον κατέληξε λέγοντας ότι ακριβώς λόγω της αποδοχής από την Αθήνα συμβιβαστικής λύσης, ούτε το Κογκρέσο, ούτε η Κυβέρνηση Κλίντον μπορούν πια να βοηθήσουν, υπονοώντας ότι δεν ισχύουν οι προεκλογικές υποσχέσεις του Αμερικανού Προέδρου».
   Τελικά έγινε η αναγνώρισή τους από τις ΗΠΑ σαν «Δημοκρατία της Μακεδονίας» αμέσως μετά τις εκλογές του 2004 όπου ο κ. Μπους εκλέχτηκε για μια ακόμη φορά πρόεδρος των ΗΠΑ με σημαντική οικονομική υποστήριξη από την Ελληνική Ομογένεια.
   Ο επικεφαλής της Ελληνικής κυβέρνησης το 1993, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θα υπογράψει τα Μέσα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης του Σάϋρους Βανς όπου στο πρώτο τους άρθρο αναφέρουν. “Η Δημοκρατία της Ελλάδος θα αναγνωρίσει επισήμως την Δημοκρατία τηςNova Makedonija......” και θα εκστομίσει εκείνα τα ανεύθυνα λόγια  Μετά από 10 χρόνια κανείς δεν θα θυμάται το Σκοπιανόκαι προχωράει στην υποβολή πρότασης για αναγνώριση του κρατιδίου με μια σύνθετη ονομασία, κάτι που θα το πληρώσει με την πτώση της κυβέρνησής του. Προσωρινή την είπαν, που περιείχε τον όρο «Μακεδονία».  Η εξέλιξη αυτή εξουδετέρωσε τα όσα υποστηρίζαμε τότε, πως η χρήση του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων θα δημιουργούσε προβλήματα αλυτρωτισμού, οικειοποίησης της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς από τα Σκόπια. Οι Σκοπιανοί ονειρεύονται ιστορίες με τον Μέγα Αλέξανδρο και σύνορα μέχρι τον Όλυμπο.
  Σε ομιλία του ο κ. Κρις Σπύρου, Πρώην Πρόεδρου του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας, Νιού Χαμσάιρ, ΗΠΑ, για το Μακεδονικό ζήτημα, στην εκδήλωση της « Ένωσης των Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων» στο Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, Μασσαλίας 22, Αθήνα,
στις 15 Δεκεμβρίου 2004 όπου  συμμετείχαν στο πάνελ ο  Κρις Σπύρου, Αλέξης Παπαχελάς, Θόδωρος Κουλουμπής και Σταύρος Λυγερός ανέφερε τα εξής:
   Είναι ξεκάθαρο ότι η τότε Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν με αντιφατικές στρατηγικές. Δημόσια και επίσημα η Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν να αποτρέψει την Κυβέρνηση Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Παρασκηνιακά όμως η Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε ένα σύνθετο όνομα που θα ήταν κάπως παραδεκτό και θα είχε λιγότερο πολιτικό κόστος.
Είναι τώρα προφανές ότι αυτή η στρατηγική εφαρμόστηκε παρασκηνιακά για αρκετό χρονικό διάστημα από τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό. Ακούστε τι είπε σε μια πρόσφατη δήλωσή του ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Αντώνης Σαμαράς, στην εκπομπή «Οι φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά στο τηλεοπτικό κανάλι “
MEGA” στις 16/11/2004.
«Εκείνη την στιγμή στη σύσκεψη αυτή (6 Μαρτίου) ενόψει του γεγονότος ότι εγώ έπρεπε σε τρεις ημέρες να πάω στις Βρυξέλες να συζητήσω με Μπέικερ και Υπουργούς των Εξωτερικών, ο Μητσοτάκης λέει πρέπει να έχουμε μια δεύτερη γραμμή άμυνας. Τι θα γίνει εάν οι Αμερικανοί δεν θελήσουν να αναγνωρίσουν αυτό το οποίο έχουν αναγνωρίσει οι Ευρωπαίοι, τους τρεις όρους;
Μα δεν υπάρχει περίπτωση να μην το δεχθούν παρά εάν εμείς δεν δώσουμε την μάχη. Μου λέει δεν σου κρύβω, παρουσία των άλλων, ότι εγώ το θέμα του ονόματος δεν το θεωρώ σημαντικό. Λέω τότε κύριε Πρόεδρε, μου λέτε αυτό που έχετε πει στον Ελληνικό λαό, αυτό που έχει αποφασίσει το Συμβούλιο των πολιτικών Αρχηγών, αυτό το οποίο λέτε εσείς προς τον Ελληνικό λαό, άλλο τι μας λέτε εδώ, να βγω εγώ και να πω τα αντίθετα στο εξωτερικό; Πώς θα το κάνω; Πηγαίνω έξω και, κύριε Παπαχελά, ποτέ δεν έχω αισθανθεί τόσο άσχημα και δεν θα ήθελα ποτέ άλλος Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών να αισθανθεί το ίδιο άσχημα. Έγινα περίγελος. Με ρωτούσε ο κύριος Ντελόρ με υπονοούμενα, με ρωτούσε ο κύριος Πόστ του Λουξεμβούργου, με ρωτούσε ο Γκένσερ, με ρωτούσε ο κύριος Κόλλινς της Ιρλανδίας και μου λέγανε, καλά Αντώνη, εδώ μας λες άλλα και μαθαίνουμε από το κέντρο ότι άλλη είναι η γραμμή. Είχανε ήδη αρχίσει οι διαρροές ότι μην ακούτε τον Σαμαρά, αυτός έχει την θέση όνομα, εμάς δεν μας νοιάζει».
   Προσπάθησε αργότερα ο Μητσοτάκης και η Ελληνική Κυβέρνηση να εξαγοράσει το Γκλιγκόρωφ μέσω του στρατηγού κ. Γρυλλάκη, που ήταν σύμβουλός του στα Σκόπια, προσφέροντας δώρα (ρολόι Rolex, ένα αρχαίο αμφορέα ψαρεμένο σε 2,000 μέτρα από τη θάλασσα και ένα εκατομμύριο δολάρια) για να δεχτεί την Ελληνική λύση. Σε προσωπική του συνέντευξη ο Γκλιγκόρωφ σημειώνει πως ενοχλήθηκε από την πρόταση, την οποία και φυσικά δεν αποδέχτηκε θεωρώντας την εθνική προδοσία.
   Στις 22 Φεβρουαρίου 1994 ο παλαίμαχος στρατηγός του Ελληνικού στρατού εν αποστρατεία Ελευθέριος Παπαγιαννάκης με επιστολή του προς τον Πρέσβη της Αυστραλίας στην Αθήνα αναρωτήθηκε πως η Αυστραλία αναγνώρισε τα Σκόπια ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Στις 28 Μαρτίου 1994 ο Αυστραλός Πρέσβης
C.A. Edwards απάντησε στο στρατηγό Παπαγιαννάκη ως εξής:
«Στρατηγέ μου,
Το γράμμα σας με ημερομηνία 22 Φεβρουαρίου με εντυπωσίασε με την ειλικρίνεια με την οποία εκφράσατε τα αισθήματά σας προς την Αυστραλία και τους Αυστραλούς που έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία της Ελλάδος. Είναι μεγάλο κρίμα που άνθρωποι όπως εσείς που έχουν τόσο δυνατά αισθήματα για τη χώρα μου αισθάνεται ότι κατά κάποιο τρόπο η πρόσφατη απόφαση της Αυστραλίας να αναγνωρίσει την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (
FYROM) αποτελεί με οποιοδήποτε κτύπημα κατά της Ελλάδος. Από την πλευρά της η Κυβέρνηση της Αυστραλίας δεν αισθάνεται ότι η απόφασή της ήταν με οποιοδήποτε τρόπο κατά των συμφερόντων της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα παίρνοντας την απόφασή της η κυβέρνηση κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να ανταποκριθεί στις επιθυμίες της Ελλάδας. Καθώς πιθανώς προσέξατε το όνομα με το οποίο αναγνωρίσαμε τη χώρα ήταν το ίδιο όνομα με εκείνο που χρησιμοποίησε η ίδια η Ελλάδα στην δική της αναγνώριση και σε όλες τις άλλες δοσοληψίες που έχει με αυτή τη χώρα». 
   Το 1994 η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου προχωράει σε οικονομικό εμπάργκο προς τα Σκόπια. Ήταν μια ενέργεια σκληρή και χαρακτηρίστηκε εγκληματική από άλλα κράτη που εγκληματούν πολύ περισσότερο κατά της ανθρωπότητας. Ήταν όμως, όπως αποδείχτηκε, ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να συνετίσει τους Σκοπιανούς. Το λίγο χρόνο που κράτησε το εμπάργκο, το κρατίδιο αυτό κυριολεκτικά πλησίασε τον αφανισμό.
Με την επέμβαση των Αμερικανών το εμπάργο θα αρθεί αλλά οι Σκοπιανοί από την ίδια στιγμή θα δείξουν ότι δεν έχουν σκοπό να αλλάξουν τακτική στο θέμα της ονομασίας. Η νέα αντίδραση της Ελλάδας αυτή τη φορά θα προέλθει από τον βιομηχανικό κόσμο. Αρκετοί Έλληνες βιομήχανοι, κυριολεκτικά θα σηκώσουν τις βιομηχανίες τους και θα τις μεταφέρουν στα Σκόπια. Για μια ακόμη φορά το χρήμα θα παραμερίσει την πατρίδα. Περιοχές ευαίσθητες όπως η Θράκη και η Μακεδονία θα ερημώσουν βυθισμένες στην ανεργία ενώ τα Σκόπια θα ευημερούν οι Έλληνες βιομήχανοι θα θησαυρίζουν.
   Το όνομα «Σλαβομακεδονία» για τη γειτονική χώρα υιοθέτησε με ενθουσιασμό ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1995 υπερβαίνοντας έτσι τη συμφωνία των πολιτικών αρχηγών για τη μη αποδοχή σύνθετης ονομασίας που περιλαμβάνει το «Μακεδονία». Την αποκάλυψη αυτή έκανε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Κάρολος Παπούλιας σε συνέντευξή του σε «Σλαβο»μακεδόνες δημοσιογράφους. Όπως είπε ο κ. Παπούλιας «Το 1995 είχε προταθεί το «Σλαβομακεδονία» και το «Νέα Μακεδονία» από ξένους μεσολαβητές.. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είπε στον Παπούλια να δεχτεί το «Σλαβομακεδονία» γιατί περιέχει το διακριτικό στοιχείο «Σλαβο» που εμποδίζει τη διατύπωση αλυτρωτικών αιτημάτων.
Ήδη σήμερα 120 από τις 170 χώρες του ΟΗΕ έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια με την ονομασία Δημοκρατία της Μακεδονίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά ανάμεσά τους.
   Δεκαπέντε και πλέον χρόνια τώρα, το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων βρίσκεται στην εποχή Νίμιτς. Και μέσα σ΄ αυτή την υποκριτική εποχή είναι αναγκασμένη και η Ελλάδα να χορεύει. Οι μέχρι τώρα προτάσεις του πρώην Αμερικανού διπλωμάτη Νίμιτς ως μεσολαβητή του ΟΗΕ αντί να οδηγούν σε μια διευθέτηση κρατούν το ζήτημα ουσιαστικά ανοιχτό σε κάθε είδους ιμπεριαλιστική παρέμβαση.
Πολιτικός καριέρας των ΗΠΑ ο Νίμιτς, είναι επόμενο να κινείται μέσα στα πλαίσια των πολιτικών συμφερόντων της Ουάσιγκτον. Και να ενεργεί σύμφωνα με τα συμφέροντα των ΗΠΑ τα οποία δεν είναι άλλα από της εδραίωσή τους στην ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων ενάντια στη Ρωσσία, που και αυτή προσπαθεί να εδραιώσει τη θέση στην περιοχή αυτή.  Όμως παρ΄ όλη την ικανότητα στην διπλωματία που διαθέτει ο Μάθιους Νίμιτς, δεν κατέστει δυνατόν να κάμψει την αδιαλλαξία των Σκοπιανών. Απλούστατα διότι αυτό είναι κάτι που δεν συμφέρει το παιγνίδι των Αμερικανών. Όμως και από μέρους της Ελλάδας στο θέμα αυτό – και να το πω για ακόμη μια φορά – διαπράχτηκαν τραγικά λάθη. Τα ίδια λάθη που είχε κάμει η εξωτερική πολιτική της χώρας μας και στο πρόβλημα της Κύπρου.
Πάνω στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων διαφαίνεται μια κάποια υποκρισία των ΗΠΑ. Κι΄ αυτό συνάγεται από το γεγονός, ότι ενώ αναγνώρισε μονομερώς τη γειτονική χώρα με το συνταγματικό της όνομα, τώρα παρουσιάζονται ως πρεσβευτές καλής θελήσεως για να βρεθεί λύση στο όνομα. Είναι ο ρόλος που πάντοτε παίζεται σε βάρος της Ελλάδας από αυτούς που θέλουν - και εμείς τους επιτρέπουμε - να παρουσιάζονται στο πολιτικό προσκήνιο της χώρας μας  με το προσωπείο του προστάτη, του φίλου, του σύμμαχου. Ίσως αυτό να είναι μια ιδιαιτερότητα που παρουσιάζει η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Άλλωστε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει κάποτε. “Η κρίσιμη γεωγραφική θέση της χώρας μας, την υποχρέωνε όχι μόνο να δέχεται, αλλά πολλές φορές και να επιζητεί την προστασία των Μεγάλων.”
   Τον Μάρτιο του 2004 μετά από απουσία σχεδόν είκοσι χρόνων από την εξουσία, η Νέα Δημοκρατία με τον Κώστα Καραμανλή αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της χώρας. Μέσα στα πάρα πολλά προβλήματα που παραλαμβάνει η νέα ηγεσία, είναι και το πρόβλημα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων. Ο Καραμανλής τόσο προεκλογικά όσο και από την θέση του Πρωθυπουργού υπόσχεται πως “...στο θέμα της ονομασίας  των Σκοπιών θα επιζητήσουμε να δοθεί η λύση που να διασφαλίζει την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας, της Μακεδονίας μας και την ιστορία μας.”
 Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις Αμερικής, Καναδά, Αυστραλίας και γενικά όλων των χωρών αντιδρούν στις αποφάσεις των Ελληνικών κυβερνήσεων. Διοργανώνουν συζητήσεις και προβολές, γράφουν επιστολές σε κυβερνητικούς εκπροσώπους της Ελληνικής αλλά και των διεθνών κυβερνήσεων και προσπαθούν να αποτρέψουν το κατρακύλημα αυτό της ονομασίας των Σκοπίων.
 Κατά τη διάρκεια συζήτησης μέλη της ηγεσίας της Παμμακεδονικής Ένωσης Η.Π.Α. σε παρέμβασή τους επεσήμαναν ότι «Δυο γενιές στην π.Γ.Δ.Μ. έχουν διδαχτεί να μισούν τον Ελληνισμό και διδάσκονται πως τα σύνορα της χώρας τους φτάνουν μέχρι τον  Όλυμπο. Επιπλέον, μόνον 62% του πληθυσμού της π.Γ.Δ.Μ. επιμένουν στο ‘Μακεδονισμό’ της χώρας, ενώ οι Αλβανοί και οι υπόλοιπες μειονότητες της χώρας παραμένουν μάλλον αδιάφορες στο θέμα αυτό» και έθεσαν το ακόλουθο ερώτημα: «καταβάλλεται όντως μια μεγάλη προσπάθεια, τουλάχιστον εκ μέρους της Ελληνικής πλευράς, να βρεθεί σύνθετη ονομασία που να περιέχει τον όρο ‘Μακεδονία’.  Η γείτων χώρα ήδη φέρει στη σύνθετη προσωρινή ονομασία της, τον όρο ‘Μακεδονία’.  Αν θα βρεθεί μια άλλη σύνθετη ονομασία η οποία θα περιέχει τον όρο ‘Μακεδονία’ η π.Γ.Δ.Μ. θα σταματήσει την προπαγάνδα εναντίον της Ελλάδας;»
   Είναι δύσκολο να βρεθεί λύση γιατί εμείς δώσαμε το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να έχουν τέτοιες απαιτήσεις. Ακόμη και σήμερα πολιτικές οργανώσεις όπως το ΣΥ.ΡΙΖ.Α και οι Οικολόγοι της Ελλάδος μιλάνε για αναφαίρετο δικαίωμα της γειτονικής χώρας να αποκαλείται «Δημοκρατία της Μακεδονίας»
   Η οικονομική κρίση που περνάει η γενέτειρα μας σήμερα επιδεινώνει την κατάσταση περισσότερο. Φήμες αναφέρονται στο κλείσιμο του Υπουργείου «Μακεδονίας – Θράκης», του Μουσείου του «Μακεδονικού Αγώνα», της «Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών», του ξενοδοχείου «Μακεδονία Πάλας» στη Θεσσαλονίκη, της εφημερίδας «Μακεδονία» λόγω φόρων και τελών. Λέτε να είναι τυχαίο;
  Εμείς αυτό που πάντα θα λέμε και το πιστεύουμε είναι πως: Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.


Πηγές:
1. Κουγιουμτζόγλου Δημήτριος, Αρχαιολόγος, Φιλόλογος  - Αρχαία Μακεδονία
2. Γιώργος Εχέδωρος – Βαλκανικό Περισκόπειο
3. Βικιπαίδεια
4. Εφημερίδα «Toronto Star 15 March 1992»
5. Ιερά Ελλάς - Blogspot
6. “Το Μακεδονικό ζήτημα” - Διονύσης Ε. Κονταρίνης –Αντίβαρο, Νέα Υόρκη, Γενάρης 2008
7. Ομιλία του κ. Κρις Σπύρου, Πρώην Πρόεδρου του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας, Νιού           Χαμσάίρ, ΗΠΑ, για το Μακεδονικό ζήτημα, στην εκδήλωση της « Ένωσης των Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων». -  Politicsgr.com



25 Νοεμβρίου 2011.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου