Το μεν σφάλμα προκύπτει από λάθος ιδέες και αντιλήψεις, το δε πάθος προκαλείται από μιά παράλογη δύναμη, που βρίσκεται μέσα μας και δεν υπακούει στην λογική.
Το ότι είναι πολύ πιθανόν να σφάλουμε, έστω και αν δεν το αντιλαμβανόμαστε οι ίδιοι, μπορούμε να το συμπεράνουμε από το εξής: Ότι ο κάθε άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του ολότελα αλάνθαστο ή ότι τα σφάλματα του είναι μικρά και ασήμαντα.
Επειδή τα σφάλματα οφείλονται σε λανθασμένη κρίση, ενώ τα πάθη σε κάποια παράλογη ψυχική δύναμη, θεωρώ απαραίτητο κατ' αρχήν να ελευθερώση κανείς τον εαυτό του απ' τα πάθη. Και πάθη της ψυχής, οπως όλοι γνωρίζουν, είναι η οργή, ο φόβος, η λύπη, ο φθόνος (το αισχρότερο των παθών), η έντονη επιθυμία, η φιλοδοξία, η κοιλιοδουλία, η φιλοχρηματία, η πλεονεξία, η αρχομανία και η απληστία.
"Πως όμως να ξεριζώσει κάποιος τα πάθη του, όταν αγνοή το γεγονός ότι έχει πάθη;"
Μόνο ο σοφός άνθρωπος είναι ολότελα αλάνθαστος. Αν πρωτίστως κρατήσης μίαν απόσταση από τις πράξεις σου και πάψης να αντιλέγης, θα βρής πολλόυς που θα σε διορθώνουν με ειλικρίνεια και πολύ περισσότερο αν δείξης ευγνωμοσύνη σ' αυτόν που θα σε κριτικάρη, αφού σε βοηθά να ελευθερωθής απ' το κακό. Δέξου ως πρώτο δίδαγμα της φιλοσοφίας το να μάθης να υπομένης την αρνητική στάση του άλλου.
Όποιος έχει εθιστή για πολύ καιρό με την κηλιδα των παθών θα του είναι πολύ δύσκολο να γίνη άνθρωπος ενάρετος. Να γνωρίζης ότι ό δρόμος που οδηγεί στην σωφροσύνη περνά μέσα απ' την εγκράτεια. Αυτό είναι και το πλεονέκτημα του μυαλωμένου ανθρώπου έναντι του μη εγκρατούς.
Το πρώτο και μέγιστο σφάλμα είναι όσων αβασάνιστα εκφέρουν γνώμη για το τι ωφελεί ή βλαπτει την ανθρώπινη ζωή. Το σφάλμα αυτό γεννάει η φιλαυτία - αλαζονεία, η δοκησισοφία (αυτοί που νομίζουν ότι τα γνωρίζουν όλα) και η φιλοδοξία. "Επειδή η δύναμη της ανθρώπινης ευδαιμονίας βρίσκεται στην έρευνα για τον σκοπό της ζωής, είναι εύλογο όλοι όσοι σέβονται τον εαυτό τους να έχουν στραφεί στην αναζήτηση αυτήν".
ΓΑΛΗΝΟΣ ο ΕΝΔΟΞΟΣ ή ΚΛΑΥΔΙΟΣ
Το ότι είναι πολύ πιθανόν να σφάλουμε, έστω και αν δεν το αντιλαμβανόμαστε οι ίδιοι, μπορούμε να το συμπεράνουμε από το εξής: Ότι ο κάθε άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του ολότελα αλάνθαστο ή ότι τα σφάλματα του είναι μικρά και ασήμαντα.
Επειδή τα σφάλματα οφείλονται σε λανθασμένη κρίση, ενώ τα πάθη σε κάποια παράλογη ψυχική δύναμη, θεωρώ απαραίτητο κατ' αρχήν να ελευθερώση κανείς τον εαυτό του απ' τα πάθη. Και πάθη της ψυχής, οπως όλοι γνωρίζουν, είναι η οργή, ο φόβος, η λύπη, ο φθόνος (το αισχρότερο των παθών), η έντονη επιθυμία, η φιλοδοξία, η κοιλιοδουλία, η φιλοχρηματία, η πλεονεξία, η αρχομανία και η απληστία.
"Πως όμως να ξεριζώσει κάποιος τα πάθη του, όταν αγνοή το γεγονός ότι έχει πάθη;"
Μόνο ο σοφός άνθρωπος είναι ολότελα αλάνθαστος. Αν πρωτίστως κρατήσης μίαν απόσταση από τις πράξεις σου και πάψης να αντιλέγης, θα βρής πολλόυς που θα σε διορθώνουν με ειλικρίνεια και πολύ περισσότερο αν δείξης ευγνωμοσύνη σ' αυτόν που θα σε κριτικάρη, αφού σε βοηθά να ελευθερωθής απ' το κακό. Δέξου ως πρώτο δίδαγμα της φιλοσοφίας το να μάθης να υπομένης την αρνητική στάση του άλλου.
Όποιος έχει εθιστή για πολύ καιρό με την κηλιδα των παθών θα του είναι πολύ δύσκολο να γίνη άνθρωπος ενάρετος. Να γνωρίζης ότι ό δρόμος που οδηγεί στην σωφροσύνη περνά μέσα απ' την εγκράτεια. Αυτό είναι και το πλεονέκτημα του μυαλωμένου ανθρώπου έναντι του μη εγκρατούς.
Το πρώτο και μέγιστο σφάλμα είναι όσων αβασάνιστα εκφέρουν γνώμη για το τι ωφελεί ή βλαπτει την ανθρώπινη ζωή. Το σφάλμα αυτό γεννάει η φιλαυτία - αλαζονεία, η δοκησισοφία (αυτοί που νομίζουν ότι τα γνωρίζουν όλα) και η φιλοδοξία. "Επειδή η δύναμη της ανθρώπινης ευδαιμονίας βρίσκεται στην έρευνα για τον σκοπό της ζωής, είναι εύλογο όλοι όσοι σέβονται τον εαυτό τους να έχουν στραφεί στην αναζήτηση αυτήν".
ΓΑΛΗΝΟΣ ο ΕΝΔΟΞΟΣ ή ΚΛΑΥΔΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου