Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Ελληνο-ορθόδοξη Παιδεία, "και τα μυαλά στα κάγκελα".

Σκέψεις στην επιστολή του Μητροπολίτη «Σωτήριου».

Διαβάζοντας την επιστολή του Μητροπολίτη Σωτηρίου δεν μπορώ παρά να κάνω κι εγώ μερικά σχόλια σε αυτά που υποτίθεται ότι αυτός πρεσβεύει. Ας αρχίσουμε λοιπόν με τον βαθμό του Μητροπολίτη. Από την Βικιπαίδεια έχω πάρει τα παρακάτω. Από το "Βαθμοί Ιεροσύνης της Ορθόδοξης Εκκλησίας". Στην Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία  ο κληρικός που διοικεί μία μητροπολιτική περιφέρεια ονομάζεται  μητροπολίτης. Ο βαθμός ιεροσύνης που οφείλει να κατέχει κάποιος ως μητροπολίτης είναι αυτός του επισκόπου. (1)
Ας περάσουμε τώρα στο λήμμα "Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία". Από την Βικιπαίδεια και πάλι:  Ο όρος Ορθοδοξία επικράτησε να χαρακτηρίζει τα παλαίφατα Πατριαρχεία και τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες της Ανατολής, από τα οποία απομακρύνθηκε για θεολογικούς και πολιτικούς λόγους η Εκκλησία της Ρώμης, και υποστηρίζουν ότι παρέμειναν πιστά στην ορθή "δόξα" (πίστη) της αρχαίας Εκκλησίας και τη δογματική διδασκαλία των επτά πρώτων Οικουμενικών Συνόδων. (2)
Ας περάσουμε στην συνέχεια στο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης. Από την Βικιπαίδεια και πάλι: Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ή Ορθόδοξο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως (Οικουμενικόν Πατριαρχείον) είναι η ονομασία της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως - Νέας Ρώμης. Υφίσταται ως η πρώτη στην τάξη μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών και φέρει το ιστορικό προνόμιο της απόδοσης αυτοκεφαλιών στις τοπικές εκκλησιαστικές διοικήσεις. Η Δ' Χριστιανική Οικουμενική Σύνοδος της Χαλκηδόνας στα 451 απέδωσε ίσα πρεσβεία στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως - Νέας Ρώμης με τον Επίσκοπο της πρεσβυτέρας Ρώμης. (3)
Δεν έχω δει πουθενά, μέχρι στιγμής, να αναφέρεται η λέξη  "Έλληνας" ή "Ελληνική"; Ακόμη και σήμερα η εκκλησία του "Σωτηρίου" ονομάζεται "Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία", το δε Πατριαρχείο, "Κωνσταντινουπόλεως - Νέας Ρώμης". Πως μπορεί και μιλάει για Ελληνικό Έθνος και για Ελληνο-ορθοδοξία είναι πέραν της νοημοσύνης μου.

Η ερώτηση προς τον "Μητροπολίτη" που φυσικά δεν πρόκειται να μας απαντήσει, είναι: Πριν τα τετρακόσια χρόνια της πιο σκληρής σκλαβιάς (Τουρκοκρατία), ποιοί δεν μπόρεσαν να εξαφανίσουν το Ελληνικό Έθνος;  Ήταν το Ελληνικό Έθνος ελεύθερο πριν την κατάληψή του από τους Οθωμανούς; Οι Οθωμανοί σίγουρα δεν τα κατάφεραν, ούτε όμως και οι Χριστιανοί - Βυζαντινοί τα κατάφεραν. Από τη  ίδρυση του Χριστιανισμού μέχρι και σήμερα η "Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία", η Ρωμαϊκή Εκκλησία και το Βυζάντιο προσπάθησαν να εξαφανίσουν το "Ελληνικό Έθνος" αλλά δυστυχώς δεν το κατάφεραν. Σήμερα όμως έρχονται να καπηλευτούν το όνομα " Έλλην" και μας παρουσιάζουν την Ελληνο-ορθοδοξία με όλα τα παράγωγά της: Ελληνο-ορθόδοξη πίστη, Ελληνο-ορθόδοξη Παιδεία, και Ελληνο-ορθόδοξο έθνος. Πρέπει να το χωνέψετε συν-Έλληνες, Ελληνισμός και ορθοδοξία δεν συνάδουν.... Είναι εκ διαμέτρου αντίθετα, δόγμα, μισαλλοδοξία, συντήρηση του ολοκληρωτισμού και της στασιμότητας το ένα (η ορθοδοξία). Ελευθερία, δημοκρατία, γνώση, αμφισβήτηση, ετερότητα το άλλο ( ο Ελληνισμός).

Ο "Έλλην" και ο "Ελληνισμός κυνηγήθηκαν μέχρι εσχάτων από την στιγμή που οι τα φαιά φορούντες απόκτησαν δύναμη και οντότητα.
Ο όρος Ελληνο-χριστιανισμός δεν υπάρχει πουθενά. Στη συντήρηση αυτού του μύθου συνέβαλαν με ιδεολογήματα οι παλαιότεροι διανοούμενοι Κ. Τσάτσος, Π. Κανελλόπουλος, Ι. Θεοδωρακόπουλος, Ε. Παπανούτσος, αλλά και οι νεώτεροι βυζαντινολάτρες θεολόγοι Χ. Γιανναράς και Σ. Ράμφος. Όλοι αυτοί συγκαλύπτουν επί πλέον το γεγονός ότι το Βυζάντιο αποτελεί τον ανατολικό μεσαίωνα.  Αντιθέτως, οι ίδιοι οι βυζαντινοί χριστιανοί είναι ειλικρινείς, και το δηλώνουν σαφώς και ευθαρσώς ότι η αρχαιοελληνική παιδεία δεν αποτελεί συνέχεια της δικής τους αλλά είναι κάτι το ξένο γι’ αυτούς, κάτι το εξωτερικό (Έξωθεν ή θύραθεν). Είναι όμως αναγκασμένοι να την αντιμετωπίζουν αφ’ ενός μεν διότι είναι η μοναδική παιδεία που υπάρχει και από αυτήν μαθαίνουν γράμματα και αφ’ ετέρου την χρησιμοποιούν ως εργαλείο, ως θεραπαινίδα της θεολογίας, αφυδατωμένη από τα ουσιαστικά μηνύματα της ισότητας, της ελευθερίας, της αμφισβήτησης, της πολιτικής δικαιοσύνης, της φιλοσοφικής διερώτησης, της πολιτικής συμμετοχής και της δημοκρατίας. (4)

Απόδειξη των ανωτέρω είναι η «αγάπη;» που έδειξε το Ορθόδοξο Βυζάντιο στους Έλληνες: «Διατάσουμε, όλα τα ιερά και οι ναοί όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα, να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του σημείου της χριστιανικής θρησκείας. Αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή, εμφα­νιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου».  (5)                                                                                    
«Να κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πόλεις και σε όλους τους τόπους της οικουμένης.  Αν κάποιος με οποια­δήποτε δύναμη (αυτόν τον νόμο) παραβεί θα τιμω­ρη­θεί με αποκεφαλισμό». (6)  Και φυσικά δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω σε ποιούς ανήκαν αυτά τα ιερά και οι ναοί... 

Ο Αμμιανός Μαρκελλίνος, ιστορικός του Ρωμαίου Αυτοκράτωρα Κωνστάντιου του β΄, στο 19ο βιβλίο του έργου του («Rerum Gestarum Libri XXXI») 31 τόμων, αναφέρεται σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα κατά της Ελλάδος και του Ελληνισμού. Στην σημερινή πόλη του Δυτικού Ισραήλ την Beth Sian, γνωστή στους Έλληνες όλους εκείνων των αιματοβαμμένων χρόνων ως Σκυθόπολις, τον 4ο αι. μ.Χ. γύρω στο 341 λειτούργησε το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης για δύο δεκαετίες (20 έτη), δηλαδή καθ' όλη την διάρκεια της κατοχής του βυζαντινού θρόνου από τον δευτερότοκο γιο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τον Κωνστάντιο τον Δεύτερο. Η Σκυθόπολις υπήρξε ο τόπος συγκέντρωσης βασανισμού και θανάτωσης των Ελλήνων, όλων όσων δηλαδή αρνήθηκαν να ασπασθούν το δόγμα του Χριστιανισμού. Αναφερόμενος ο Εμμανουήλ Ροΐδης στου Αμμιανού Μαρκελλίνου τα Ιστορικά, γράφει στο έργο του «Πάπισσα Ιωάννα» σημ. 200 : «Ήρκει να κατηγορηθή τις (κάποιος Έλληνας-Εθνικός) υπό κακόβουλου κατασκόπου ότι έφερε περί τον τράχηλο φυλακτήριον κατά του πυρετού, ή εφάνη παρακαθήμενος πλησίον τάφου ή ερειπίου ίνα καταδικασθή εις θάνατον ως ειδωλολάτρης ή νεκρομάντις. Εκ των απωτάτων άκρων της αυτοκρατορίας εσύροντο αλυσόδετοι πάσης τάξεως και ηλικίας πολίται (Έλληνες) ων οι μέν απέθνησκον καθ' οδόν, οι δε εν τοις δεσμοτηρίοις, οι δε επιζώντες εστέλλοντο εις Σκυθόπολιν ...; πόλιν όπου είχον στηθή τα βασανιστήρια και το σφαγείον». Ammianus Marcellinus History Books 14-19 (Laesae Maiestatis multi arcessiti damnati (12) Constantius et Gallus. Harvard University Press. John C. Polfe).
Το σφαγείον της Σκυθόπολις υπήρξε επινόηση ενός νοσηρού εγκεφάλου, του Επισκόπου Αλεξανδρίας Γεωργίου. Σκοπός του Γεωργίου ήταν η καθολική εξόντωση των Ελλήνων - η γενοκτονία αυτών - καθώς εκείνοι εστέκοντο ως αρνητές του Χριστιανισμού. (7)

Η δεύτερη ερώτηση που θα ήθελα να κάνω στον Μητροπολίτη έχει να κάνει με την Παιδεία που αυτός θέλει να πουλήσει σ’ εμάς..
«Θα γιορτάσουμε πάλι φέτος την γιορτή των τριών Ιεραρχών και την βδομάδα των Ελληνικών γραμμάτων» μας λέει ο Μητροπολίτης στην επιστολή του. Ποιοί είναι άραγε αυτοί οι τρεις ιεράρχες που θα γιορτάσουν τα Ελληνικά γράμματα και τι έχουν γράψει γι αυτά;
Ιωάννης Χρυσόστομος: Οι Έλληνες είναι βρομεροί και πανάθλιοι, μιαροί και παμμίαροι. (8)
«Φλυαρίες και γελοιότητες είναι όλα αυτά της ελληνικής ανοησίας». (9)
«Τα παιδιά να υπακούετε τους γονείς σας σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου… Όμως όταν ο γονέας είναι Έλλην ή αιρετικός, τότε το παιδί δεν πρέπει να υπακούει.».  (10)
«Αν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέψεων) κοιτάξεις, θα δεις, τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν, αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυγξ αυτών, (των Ελλήνων φιλοσόφων!) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ, (έμπυο!) και πάντα τα δόγματα τους βρίθουν σκωλήκων… Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες, από των φιλοσόφων λαβόντες… Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατ’ αυτών μάχης».  (11)
Γρηγόριος Ναζιανζηνός: «Ποιοι Φειδίαι και Ζεύξιδες και Πολύγνωτοι, Παράσσιοι τε τινές και Αγλαοφώντες..(12)                                  
Βασίλειος ο Μέγας:  «Είναι εχθροί οι Έλληνες, διότι διασκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορθάνοιχτο στόμα τον Ισραήλ. Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης (βλ. Ησαΐας Θ΄11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμοποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντων».  (13)                    «Μη δειλιάζετε από των ελληνικών πιθανολογημάτων… τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν».  (14)
Αυτοί είναι οι προστάτες των γραμμάτων της Ελληνο-ορθόδοξης Παιδείας που θέλει ο ¨Σωτήριος" να διδάξει στα παιδιά σας. Μίσος, ύβρεις και ανθελληνισμός. Το μόνο που παίρνει από τη Ελληνική Παιδεία είναι η γλώσσα. Η μοναδική τέλεια γλώσσα που υπάρχει στον κόσμο «η Ελληνική», διαδεδομένη σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο και μητέρα όλων των σημερινών γλωσσών του δυτικού πολιτισμού. Ένα όπλο που βοήθησε και ακόμη βοηθάει την «Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία» στην δια ροπάλου κατήχηση και προσηλυτισμό  της.
Ας δούμε τι λέει και ο Πατριάρχης Γ. Σχολάριος - Γεννάδιος. «Αν και είμαι Έλλην κατά την γλώσσα, δεν θα ονόμαζα ποτέ τον εαυτό μου Έλληνα, γιατί δεν σκέπτομαι όπως οι παλιοί Έλληνες. Θέλω να με αποκαλούν σύμφωνα με την πίστη μου και αν κανείς με ρωτήσει τι είμαι, θα απαντήσω ότι είμαι Χριστιανός». (15)             Πότε πια θα αντιδράσετε γονείς; Εσείς που στέλνετε τα παιδιά σας στα σχολεία του «Σωτήρα μας»  που μόνο γεμίζει το ταμείο του; Γι αυτό και μόνο θέλει να δημιουργήσει ολοήμερα σχολεία. Για να μαζεύει περισσότερα δίδακτρα και να κατηγοράει το έθνος και την θρησκεία των προγόνων μας που έδωσαν φώτα και πολιτισμό στην οικουμένη. "Εκάς βέβηλε".

Την δε Κυριακή της Ορθοδοξίας, όλοι κάνετε τον σταυρό σας όταν ο «Σωτήριος» λέει:  Τοις τα Ελληνικά διεξιούσι μαθήματα και μη δια παίδευσιν μόνον ταύτα παιδευομένοις, αλλά και ταις δόξαις αυτών ταις ματαίαις επομένοις και ως αληθέσι πιστεύουσι και ούτως αυταίς ως το βέβαιον εχούσαις εγκειμένοις, ώστε έτερους ποτέ μεν λάθρα, ποτέ δε φανερώς ενάγειν αυταϊς και διδάσκειν ανενδοιάστως, ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ. . Άλλες εννέα φορές θα ακουστεί αυτό το ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ κατά των Ελλήνων την Κυριακή αυτή. Εσείς συνεχίστε να κάνετε τον σταυρό σας.
Σωσίβιο μας ρίχνει ο Μητροπολίτης "Σωτήρας μας" για τις Κοινότητές μας και την Ομογένεια.
Σωσίβιο γεμάτο από ποντικότρυπες που δεν μπορεί να κρατήσει αέρα για να φουσκώσει και να μας σώσει. Ας το φορέσει αυτός και ας πέσει στο νερό για να σωθεί.
Γι αυτό σας το ξαναλέω. Πρέπει να το χωνέψετε συν-Έλληνες, Ελληνισμός και ορθοδοξία δεν συνάδουν.... Είναι εκ διαμέτρου αντίθετα, φούσκωμα των καταθέσεων του κάθε "Σωτήριου", δόγμα, μισαλλοδοξία, συντήρηση του ολοκληρωτισμού, και της στασιμότητας το ένα (η ορθοδοξία). Ελευθερία, δημοκρατία, γνώση, αμφισβήτηση, πρόοδος, ετερότητα το άλλο ( ο Ελληνισμός).

Κυκεών.

ΠΗΓΕΣ
·         (1) Οι τιτουλάριοι αρχιερείς του Οικουμενικού Πατριαρχείου, έκδοση αναθεωρημένη, Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2003, σ.σ. 398
·         (4) Κ. Καστοριάδης, «Οι μύθοι της παράδοσής μας», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 21 Αυγούστου 1994.                                                                                                                                                                      
·         (5) Αυτοκράτορες: Θεοδόσιος & Βαλεντιανός (Προς Ισίδορον, Έπαρχο Πραιτωρίου. 14 Νοεμβρίου, 435).                                                                                                                                                                                          
·         (6) Ιουστινιάνιος Κώδικας (1.10) Δεκέμβριος 354.
·         (7) http://hellenicgov.blogspot.ca/2010/09/blog-post_15.html
·          (8) Ι. Χρυσόστομος («Εις τον Μακάριο Βαβύλα» λόγος Β΄ παρ. α)
·         (9) Ι. Χρυσόστομος («Εις Μακάριον Βαβύλαν» λόγος Β΄ παρ. δ)
·         (10) Ι. Χρυσόστομος (Εις την επιστολή προς Εφεσσίους, ομιλία 20)
·         (11) Ι. Χρυσόστομος (Ομιλία ξσ΄ 59.369.12 -370.11)
·         (12) Γ. Ναζιανζηνός (Λόγος ΚΗ΄, & 25)
·         (13) Βασίλειος ο Μέγας (Εις Προφήτην Ησαϊαν 9.230.8)
·         (14) Βασίλειος ο Μέγας (Εις Προφήτην Ησαΐαν Προοίμιον 7.196.3).
·         (15) Ι. Κακριδής: (Οι Αρχαίοι έλληνες στην Νεοελληνική Λαϊκή Παράδοση», ΜΙΕΤ, Αθήνα 1978.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου